Niet fix'n wat niet brook is!

Lieve zoon,
je broer heeft een val van 10 meter gemaakt.
Hij is verongelukt bij het doen van een klus op Bowen island. Hij stond op een balkon. Hij had een deur vast en een windvlaag blies hem de ruimte in. Hij werkte aan een huis op een steile helling en kwam terecht op zijn armen en hoofd. Hij heeft: een breuk of 2 in nekwervels; een gat in zijn schedel; een gebroken oogkas; een gebroken jukbeen; een gebroken verhemelte; 2 verbrijzelde polsen. Zijn hersenen zijn niet beschadigd door bot-fragmenten, wellicht wel door de schok. Zijn psychische staat is wonderlijk goed hoewel ik me over de toekomst wel zorgen maak. Hij had ongelooflijk geluk dat hij binnen een uur met de helikopter van het eiland gehaald kon worden, op zich een vlucht van 5 minuten en afgezet werd bij een van de beste ziekenhuizen ter wereld. Hij werd 3 x geopereerd door 2 plastische en 2 orthopedische chirurgen en hij is onder toezicht van een neurochirurg.
De plastische chirurgen hebben een snede gemaakt van oor tot oor over de schedel heen en het losse vel afgestroopt tot jukbeenhoogte. Vervolgens hebben ze de gaten in zijn hoofd en voorhoofd met metaal gedicht, zijn oog uit de kas gehaald en de gebrokken stukken van de kas gerepareerd en het oog teruggestopt, vervolgens het gebroken jukbeen gerepareerd. Ze hebben de huid weer omhooggetrokken en met stalen nieten weer vastgezet. Hij is bij die procedure ook niet geschoren! De linkerhelft van zijn bovenkaak zat 2 cm hoger dan de rechter, ze hebben de boel met klampen opengezet en zijn gehemelte rechtgezet. De polsen waren beiden verbrijzeld en zullen wellicht nooit meer hun werk kunnen doen maar de tijd zal dat leren. Zoals je op de foto kan zien zit het gat waar de beenderen door naar buiten staken nog open, dat moeten ze met een stuk vel van elders dichten.
Mirjam & kinderen krijgen een hoop steun van vrienden & kennissen, gelukkig maar, ze zijn volkomen berooid. Remy is alweer thuis. Ik heb zijn moeder (die ook de jouwe is natuurlijk, dat vergeet ik wel eens) voor het eerst in jaren weer gezien, in Vancouver.

Okay, met betrekking tot je werk: hier komt de vraag: wat voor wereld probeer je te verzinnen? Een van de lessen die we hebben geleerd van Ridley Scott met zijn Bladerunner film is dat je niet moet fix'n wat niet brook is. M.a.w, zolang niet bewezen is dat een ronde deur handiger is dan een rechthoekige, blijven we met het oude beproefde concept. Dat geld ook voor opslag: de planken van de rekken blijven rechthoekig, gevlekt en met roestplekken (al zie ik dat je er al wat vuil op heb gepeentbrusjt. Ik vind groezelig juist wel leuk, maar kan dat met 3d?), als op een oud aards station. Ik vind de verzameling verloren dingen maar zozo, behalve de atoombom, maar er is geen koffer(tje) te bekennen en geen pakketjes. De spoor aan de laars is een leuk anachronisme. Een aanrader om even te lezen: Ravian (ook wel Valerian agent spatio-temporel, uitgever Dargaud): Metro Catelet richting Cassiopee en het vervolg Brooklyn Station Terminus Cosmos. Ik moet bekennen dat ik niet 123 een idee heb. Overigens, herinner je je het goevernementswarenhuis aan het einde van de film Raiders of the lost ark? Ik vond dat een van de betere gags uit de film.In ieder geval is het beter alles zo simpel mogelijk te laten. Als iemand het oppikt gaan ze er toch aan alle kanten aan sleutelen.

liefs, Papa